December
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan
19 December 2016 | Mauritius, Mauritius
Kersemus komt eraan en het plan is om bij Stephen te gaan barbecueën, inclusief de studenten die in de buurt wonen en een aantal Mauritianen. Stephen had nog geen BBQ en die heeft hij van het weekend uitgezocht. Hij zit hier nog anderhalf jaar dus daar gaat hij wel plezier van krijgen denk ik. Het is ook weer eens wat anders, BBQ’en met kerstmis, ik mag niet klagen. Deze nieuwe BBQ hebben wij die dag ook meteen uitgeprobeerd. Eerst naast het zwembad in de voortuin van zijn appartementencomplex (er zijn nog drie appartementen in dit gebouw) en later op zijn balkon, aangezien wij problemen kregen met het tropische klimaat. Een flinke stortbui gooide roet in het eten, maar nadat Stephen en een andere maat de BBQ op volle hitte naar boven hadden gebracht konden we weer verder op het balkon.
De vriend die er bij was hadden we ontmoet bij een bar, hij bleek samen met een familie te wonen op de hoek van onze straat, 50 meter lopen. Hij nodigde ons uit om te komen genieten van de kookkunsten van de vrouw van de Fransman bij wie hij woonde, een apart verhaal als het gaat om de familie constructie bij hun. Enfin, komen wij daar en verheugd op de kookkunsten van de Mauritiaanse dame, waarvan werd gezegd dat zij beter kookt dan de restaurants. Blijkt dat de jongeman zelf kookt, spaghetti bolognese… overigens was het lekker dus ook prima!
De week hiervoor hadden we ook een BBQ, deze werd georganiseerd door een collega van de Nederlandse studenten, het was op het strand van Belle-Mare, een eindje rijden richting het oosten. Daar heerlijk genoten van het strand en het eten, ook nog wat kunnen snorkelen en gevoetbald met wat Mauritiaanse jongeren, ik kan het gelukkig nog.
Ook is er een nieuwe knul aangekomen bij een van de studentenhuizen in onze buurt, een Rus. Hiermee ben ik gelijk bevriend geraakt en wij kijken samen met zijn huisgenoot (Zimbabwaan) in het weekend voetbal bij de plaatselijke sportpub. De weg terug s nachts is echter niet zo fijn, er is weinig licht en de honden zijn zeer agressief. De straathonden zij vaak relaxed overdag, lopen met je mee en willen aandacht, vooral de hond bij ons in de straat. Ik heb ook wat hondenkoekjes meegenomen zodat ik wellicht een clan van straathonden kan creëren en op die manier veilig ben in de nacht als ik naar huis moet terug lopen. Er is gelukkig voor mij een pad naar huis waar ik nooit honden ben tegengekomen behalve die hond die in mijn straat ligt, die kent mij en is vrij lief en ongevaarlijk. De andere kant van de straat bevat drie waakhonden die potverdorie buiten het hek kunnen komen, deze waken dus over meer dan ze moeten waken en zijn dus extreem agressief. Overdag doen ze niks maar in de nacht loop ik daar dus ook niet, die eigenaar is dus echt een zak. Voor die Rus, de Zimbabwaan en de twee Denen die onder hen wonen is het al helemaal niet fijn; zij moeten langs een leegstaand pand waaraan gebouwd wordt, hier zit een grote roedel in de avonduren dat iedereen weg jaagt in de nacht. Die Rus is er als enige niet bang voor, volgens mij omdat hij in zijn thuisland met beren worstelt. Hij schreeuwt wat lelijke Russische woorden en loopt er daarna gewoon voorbij, volgens mij omdat honden angst ruiken, dat is echter niet te vinden bij hem.
De voornaam van de Zimbabwaan wordt uitgesproken als Njashja. Wat in het Russisch volgens Artur (de Rus) ¨super super cute¨ betekent. Uiteraard klopt de spelling niet, maar dit was wel erg grappig toen Artur uitleg gaf waarom hij de eerste keer zo moest lachen na het ontmoeten van Njashja, die ik voortaan Craig ga noemen want dat is zijn tweede naam. Met Craig ga ik overigens nu naar de sportschool, maakt het een stuk minder saai.
Ik merk dat ik steeds beter word in Engels, dat mag ook wel want ik spreek het nu behalve thuis constant. Ook het schrijven van onze opdracht gaat steeds makkelijker af, alhoewel ik nog niet op het niveau van een echte onderzoeker zit. Wellicht komt dat wel in de komende jaren, de beste oefening voor dit is wel ermee bezig zijn in het buitenland. Om wat meer informatie te krijgen over het onderwerp dat we bestuderen heb ik in november een afspraak gemaakt met een docente aan de universiteit van Mauritius in Reduit geregeld. Ik ben hier best trots op en zo laat ik JC ook zien dat ik initiatief kan nemen in een onbekend land. Deze docente heeft namelijk onderzoeken geschreven over het eetgedrag van jongeren in Mauritius en de consumptie van snacks onder jongeren. Wij zijn toen naar Reduit afgereisd per bus (ellendig lang) en hebben een uur met haar gesproken, ze was uiterst vriendelijk en was zeer geïnteresseerd in ons project en wij zullen het ook opsturen naar haar als het af is. Helaas kon ook zij ons niet helpen met gemiddelde macro- en micronutriënten inname in Mauritius, dit is gewoon niet bekend en zij heeft daar ook last van, zij zou dit ook willen weten.
Een poosje geleden ook in Port Louis geweest in de avond. Aangezien ze ¨alles¨ hadden versierd met lichtjes en nog wat onzin, ik vond er niks aan en de hype eromheen was in mijn ogen overdreven. Het was onwijs druk en het tropische weer maakte het niet beter. Ach, niet alles kan leuk en mooi zijn. Hoge verwachtingen van festivals o.i.d. hoef je niet te hebben hier.
Ook ben ik nog een keer naar de paardenrace gegaan, dit keer heb ik minder geld verloren! Ik heb namelijk twee races goed gegokt en zodoende mijn verlies vrij laag gehouden. Gelukkig is het seizoen voorbij want het is wel gevaarlijk voor mijn knaken. ;) Nee geintje, heb het weer bij maximaal een tientje gehouden, ik ben veel te gierig met mijn geld.
Andere bijzonderheden zijn dat er een willekeurige kat opeens ons huis in de avond binnenliep en in de keuken ging zitten en dat ik de knop om heb gezet als het gaat om muggen. Ik heb er zelden last van, af en toe krab ik wat als er heel veel bulten zijn en deet of repel gebruik ik nooit. Als ik een mug heb in mijn kamer dan doe ik oordopjes in en laat ik mij lek steken, kan mij het verrotten want mijn benen zitten toch altijd onder de bulten.
Oh, en kerstliedjes heb ik gelukkig nog weinig gehoord. Heb Carola vriendelijk verzocht die pleurisherrie maar af te spelen met een koptelefoon op.
Ik vraag mij overigens ook af wie er allemaal mijn blogs nog trouw volgen. Niet dat het erg is dat er eventueel mensen zijn afgehaakt, ik zie namelijk elke keer wel hoeveel keer mijn blog is bekeken maar weet natuurlijk niet wie het is.
De vriend die er bij was hadden we ontmoet bij een bar, hij bleek samen met een familie te wonen op de hoek van onze straat, 50 meter lopen. Hij nodigde ons uit om te komen genieten van de kookkunsten van de vrouw van de Fransman bij wie hij woonde, een apart verhaal als het gaat om de familie constructie bij hun. Enfin, komen wij daar en verheugd op de kookkunsten van de Mauritiaanse dame, waarvan werd gezegd dat zij beter kookt dan de restaurants. Blijkt dat de jongeman zelf kookt, spaghetti bolognese… overigens was het lekker dus ook prima!
De week hiervoor hadden we ook een BBQ, deze werd georganiseerd door een collega van de Nederlandse studenten, het was op het strand van Belle-Mare, een eindje rijden richting het oosten. Daar heerlijk genoten van het strand en het eten, ook nog wat kunnen snorkelen en gevoetbald met wat Mauritiaanse jongeren, ik kan het gelukkig nog.
Ook is er een nieuwe knul aangekomen bij een van de studentenhuizen in onze buurt, een Rus. Hiermee ben ik gelijk bevriend geraakt en wij kijken samen met zijn huisgenoot (Zimbabwaan) in het weekend voetbal bij de plaatselijke sportpub. De weg terug s nachts is echter niet zo fijn, er is weinig licht en de honden zijn zeer agressief. De straathonden zij vaak relaxed overdag, lopen met je mee en willen aandacht, vooral de hond bij ons in de straat. Ik heb ook wat hondenkoekjes meegenomen zodat ik wellicht een clan van straathonden kan creëren en op die manier veilig ben in de nacht als ik naar huis moet terug lopen. Er is gelukkig voor mij een pad naar huis waar ik nooit honden ben tegengekomen behalve die hond die in mijn straat ligt, die kent mij en is vrij lief en ongevaarlijk. De andere kant van de straat bevat drie waakhonden die potverdorie buiten het hek kunnen komen, deze waken dus over meer dan ze moeten waken en zijn dus extreem agressief. Overdag doen ze niks maar in de nacht loop ik daar dus ook niet, die eigenaar is dus echt een zak. Voor die Rus, de Zimbabwaan en de twee Denen die onder hen wonen is het al helemaal niet fijn; zij moeten langs een leegstaand pand waaraan gebouwd wordt, hier zit een grote roedel in de avonduren dat iedereen weg jaagt in de nacht. Die Rus is er als enige niet bang voor, volgens mij omdat hij in zijn thuisland met beren worstelt. Hij schreeuwt wat lelijke Russische woorden en loopt er daarna gewoon voorbij, volgens mij omdat honden angst ruiken, dat is echter niet te vinden bij hem.
De voornaam van de Zimbabwaan wordt uitgesproken als Njashja. Wat in het Russisch volgens Artur (de Rus) ¨super super cute¨ betekent. Uiteraard klopt de spelling niet, maar dit was wel erg grappig toen Artur uitleg gaf waarom hij de eerste keer zo moest lachen na het ontmoeten van Njashja, die ik voortaan Craig ga noemen want dat is zijn tweede naam. Met Craig ga ik overigens nu naar de sportschool, maakt het een stuk minder saai.
Ik merk dat ik steeds beter word in Engels, dat mag ook wel want ik spreek het nu behalve thuis constant. Ook het schrijven van onze opdracht gaat steeds makkelijker af, alhoewel ik nog niet op het niveau van een echte onderzoeker zit. Wellicht komt dat wel in de komende jaren, de beste oefening voor dit is wel ermee bezig zijn in het buitenland. Om wat meer informatie te krijgen over het onderwerp dat we bestuderen heb ik in november een afspraak gemaakt met een docente aan de universiteit van Mauritius in Reduit geregeld. Ik ben hier best trots op en zo laat ik JC ook zien dat ik initiatief kan nemen in een onbekend land. Deze docente heeft namelijk onderzoeken geschreven over het eetgedrag van jongeren in Mauritius en de consumptie van snacks onder jongeren. Wij zijn toen naar Reduit afgereisd per bus (ellendig lang) en hebben een uur met haar gesproken, ze was uiterst vriendelijk en was zeer geïnteresseerd in ons project en wij zullen het ook opsturen naar haar als het af is. Helaas kon ook zij ons niet helpen met gemiddelde macro- en micronutriënten inname in Mauritius, dit is gewoon niet bekend en zij heeft daar ook last van, zij zou dit ook willen weten.
Een poosje geleden ook in Port Louis geweest in de avond. Aangezien ze ¨alles¨ hadden versierd met lichtjes en nog wat onzin, ik vond er niks aan en de hype eromheen was in mijn ogen overdreven. Het was onwijs druk en het tropische weer maakte het niet beter. Ach, niet alles kan leuk en mooi zijn. Hoge verwachtingen van festivals o.i.d. hoef je niet te hebben hier.
Ook ben ik nog een keer naar de paardenrace gegaan, dit keer heb ik minder geld verloren! Ik heb namelijk twee races goed gegokt en zodoende mijn verlies vrij laag gehouden. Gelukkig is het seizoen voorbij want het is wel gevaarlijk voor mijn knaken. ;) Nee geintje, heb het weer bij maximaal een tientje gehouden, ik ben veel te gierig met mijn geld.
Andere bijzonderheden zijn dat er een willekeurige kat opeens ons huis in de avond binnenliep en in de keuken ging zitten en dat ik de knop om heb gezet als het gaat om muggen. Ik heb er zelden last van, af en toe krab ik wat als er heel veel bulten zijn en deet of repel gebruik ik nooit. Als ik een mug heb in mijn kamer dan doe ik oordopjes in en laat ik mij lek steken, kan mij het verrotten want mijn benen zitten toch altijd onder de bulten.
Oh, en kerstliedjes heb ik gelukkig nog weinig gehoord. Heb Carola vriendelijk verzocht die pleurisherrie maar af te spelen met een koptelefoon op.
Ik vraag mij overigens ook af wie er allemaal mijn blogs nog trouw volgen. Niet dat het erg is dat er eventueel mensen zijn afgehaakt, ik zie namelijk elke keer wel hoeveel keer mijn blog is bekeken maar weet natuurlijk niet wie het is.
-
19 December 2016 - 14:56
Inger:
Nou Daan, ik ben en blijf een trouwe lezer hoor!! Iedere keer weer genieten van je verhalen.
Wat jammer nou, dat je niet enthousiast wordt van die heerlijke kerstliedjes. Goed voor het sentiment haha. Nou Daan, veel plezier nog (even) en hopelijk tot je volgende verslag. xx -
19 December 2016 - 15:06
Daan Schijvens:
Haha, leuk Inger. Ik mis wel de kerstvakanties in de Ardennen en het bourgondisch genieten wat daarbij hoort. Gr. -
19 December 2016 - 15:16
Anna:
Hee zoon, wat leuk. Even de leerlingen aan het werk gezet om je blog te lezen.
Klinkt allemaal nog erg goed. Maar waarom niet wat meer foto's?
X van je moeder.
-
19 December 2016 - 15:29
Marjolein Baauw:
hallo Daan
en hier ook een trouwe lezer. Wat een stoere praat! En wat leer je ervan? wel erg leuk dat je contact hebt met de universiteit. Is er niet een leuke opdracht van te maken, het onderzoeken van de voedingsgewoonten van de bewoners van Mauritius?
groetjes uit de HHS,
Marjolein Baauw -
19 December 2016 - 15:30
Hans Van De Pol:
Het is goed om te lezen dat het voortreffelijk met je gaat. Behalve natuurlijk die honden en de kerstliederen. Heb je al plannen wat je gaat doen als je zometeen weer terugbent? Kan je op afstand ook onderzoek doen naar nutrienteniname in Mauritius of wordt dat lastig?
Ben ook benieuwd of ondanks je geldbewustzijn, toch nog redelijk uitkomt met je geld. Want is het leven voor jou daar te betalen?
Groet en tot snel!
-
19 December 2016 - 15:46
Daan Schijvens:
Lijkt inderdaad een geschikt onderwerp voor een nieuw onderzoek. Om dit op afstand te doen lijkt mij wel lastig, aangezien je die mensen toch moet ondervragen/onderzoeken.
Als ik terug ben ga ik de volgende dingen doen Hans: slapen in mijn eigen bed. De rest zie ik dan wel, haha!
Mauritius is helaas niet zo goedkoop als een derde wereld land, het is een eiland en de meeste dingen worden geïmporteerd en daardoor zijn ook veel voedingsproducten prijzig. Dingen zoals bananen, kool, ananas, mango en andere producten van hier zijn uiteraard goedkoop. Alles gemaakt van bloem, water en eventueel eieren zijn ook goedkoop (pasta), water en bloem worden namelijk gesubsidieerd. Uiteten is duur en straatkiosken zijn goedkoop. Een rotivel met curry en chili is namelijk 12rs. Dat is omgerekend 30 eurocent. Tripjes zijn ook niet goedkoop, aangezien de prijzen gericht zijn op toeristen. -
19 December 2016 - 17:40
Ellen En Paul:
Hoi Daan, wij volgen ook trouw jouw avonturen daar, je ben een goede schrijver!! Geniet nog maar lekker daar van het zonnetje, hier wacht je de kou, maar ook veel warme knuffels, denk ik...
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
