Over de helft

Nu ik eenmaal over de helft ben begin ik te realiseren dat de tijd vrij snel gaat. Ik heb het hier erg naar mijn zin maar verlang toch ook wel naar mijn eigen bed. De weekenden vul ik in met leuke activiteiten en nieuwe vrienden maken gaat alsmaar door. Heimwee heb ik niet, maar ik denk dat ik heel erg blij ben als ik het vliegtuig in schiphol uitstap in februari. De laatste maanden hier goed mijn best blijven doen en de focus op de projecten blijven houden en daarbij nog de dingen doen en zien die in Mauritius mogelijk zijn. Dit gaat gelukkig allemaal op de automatische piloot omdat er meer studenten/expats zijn die dezelfde instelling hebben. Alles zien nu het kan!

Aangezien ik niet iedere dag blog is het hele verhaal niet altijd chronologisch, dus misschien is het af en toe wat warrig.


Tijdje terug een leuk gesprek gehad met onze landlord, niet Sunil, maar zijn vriendin. Ook al zien we haar elke dag, we weten haar naam nog steeds niet en ik durf het niet eens meer te vragen. Zij was de 28e overigens jarig en we hebben haar een kleinigheidje gegeven. We spraken haar dus over een heleboel koetjes en kalfjes. Maar ook vooral over voeding en haar verleden met afvallen, ze was namelijk een stuk zwaarder en heeft een jaar geleden het roer omgegooid. Dit is klaarblijkelijk gelukt want ze ziet er gezond uit en dat moet ook wel als ME’er in de hoofdstad van Mauritius. Toen we het toch over eten hadden en wij een tijdje terug een mooie hoge pan hebben gekregen ben ik gaan bedelen om een oven, want die hebben wij niet. Naja, hadden wij niet, want die hebben we dus een week later gekregen! Nu dus vrijwel elke dag de oven het werk laten doen en genieten van het resultaat.


Nou waren we een weekje terug ook weer eens op het strand. Waar we lekker aan het bijbruinen waren want dat was nogal nodig. Daar plofte ik mij iets te hard neer en stootte ik mijn hoofd tegen een ietwat scherpe steen, hupsakee bloed… het bleek verder niet zo erg te zijn maar was wel weer even schrikken. Het ging namelijk vrij gemakkelijk open als ik mijn hoofdhuid aanraakte. Nu is het weer netjes dicht en voel ik er niks van.


Misschien herinneren jullie je nog dat verhaal van die scooter ongeluk en die verhuurder die nog geld van mij wilde. Daar hoor ik gelukkig niks meer van op het moment. Via die Mauritiër wel vernomen dat hij mij wilde aanklagen maar volgens mijn huisbazen was dat pure bluf. Nou kneep ik hem wel een beetje maar ik realiseerde mij later ook wel dat hij mij niks kan maken. Hij weet niet wie ik ben en ik heb nooit vooraf een contract getekend. Volgens JC moest ik naar zijn verhuur papieren en het contract dat ik ¨zogenaamd¨ voor het huren van de scooter heb getekend vragen, wat hij beiden natuurlijk niet kan leveren. Mijn huisbaas stemde daarmee in want die had ik erna gebeld. JC vond het echter niet zo slim dat ik een nep handtekening had gezet op het blaadje wat stelt dat ik nog 3000rs aan hem zou moeten geven, daarmee kan ik in de problemen komen. Echter keek ik naar mijn deel van het contract dat de tourgast had ingevuld en daar staat nergens op dat ik die 3000rs moet betalen en op dit blaadje staat ook niet mijn handtekening. Zover ik weet moet een contract identiek zijn.


Vorig weekend hebben wij ook Nederlanders (+2 Denen en 2 Duitsers) ontmoet die via Ralco hier op Mauritius stage doen. Zij wonen een paar honderd meter verderop en dat is leuk om te weten. We hebben gezamenlijk wat gedronken en zij vroegen ons om mee te gaan naar Ile de Cerfs met een speedboot en nog wat andere studenten. Dit leek ons super leuk en dat gingen we zondag doen. Op zaterdag ging ik met de 2 Deense studenten en een Nederlandse student naar de paardenraces in Port Louis, om te gokken. Dit was super leuk ondanks dat ik 12,50 heb weggegooid. De reacties van het publiek na winst of verlies was werkelijk genieten en ik moest het gezien hebben. Deze zaterdag is een internationaal event wat heel druk schijnt te gaan worden, hier willen we ook heen en vooral omdat het puur cultuur snuiven is. Via een Mauritiër hoop ik nog een tip te krijgen op welk paard ik moet inzetten maar dat zal wel niet veel uitmaken. Volgens hem zijn de races gefixt, want ¨Mauritius¨.


Zondag waren we dus op de boot naar wat eilandjes met een hoop Nederlanders en een handjevol andere studenten uit andere landen. Dit was erg leuk en we hadden een lekkere lunch op Ile de Cerfs. Daarbij nog wat gesnorkeld en een eiland met daarop een vuurtoren bezocht. Op de terugweg nog bij een kroegje/restaurantje wat gegeten dat vrij dicht bij ons huis is, daar zenden ze live voetbal uit, wat goed is om te weten!


Een van de Nederlandse gasten die mee was op de bootreis (hij leeft echter ver weg in het zuiden van Mauritius) woont ook in Rotterdam en wij hebben blijkbaar gemeenschappelijke vrienden. Alhoewel, ik heb in de klas gezeten met mensen waarmee hij op de basisschool of op hockey mee heeft gezeten, zeer toevallig in ieder geval. Ik herkende zijn kop al, maar dat kwam achteraf omdat wij dezelfde heenvlucht hadden. Zijn koffer was wel aangekomen, hij zei dat hij het tijdens de overstap zelf had opgepakt en weer op een andere band had gelegd. Wat wij dus ook hadden moeten doen…


Tot de volgende keer.