Bijna op de helft.

Onze tijd bij de school zit erop en wij hebben het er erg naar ons zin gehad. De leraren zijn heel aardig tegen ons geweest en we hebben zelfs cadeautjes gekregen voor onze diensten. Zo kreeg Carola wat Mauritiaanse zoetigheden en kreeg ik een potje met sambal die erg fris en pittig is van smaak. Op dit moment terug naar het literatuuronderzoek en weer stappen maken.


Ik heb via het forum Expat nog een vriend gemaakt, een Mauritiër. Ik was met Stephen van plan om te gaan wandelen in de bergen in het zuiden en de Mauritiër zijn hobby is wandelen, dus die had ik uitgenodigd mee te komen. Wij gingen naar het zuiden om Le Morne te beklimmen, een steile berg met een prachtig uitzicht. Stephen nam ook nog een vriendin mee dus wij gingen uiteindelijk met z’n vieren. Le Morne is een flink stukje rijden maar het is de moeite waard. Het klimmen ging best aardig, het was echt geen makkelijke klim, sterker nog het was zeer zwaar. Het pad bestond uit steile rotsen en een touw op sommige stukken, waar mijn vrienden als een aap klauterden nam ik het touw en trok ik mijzelf naar boven, dat ging aardig. Totdat ik mijn rechter zool verloor… en daarna mijn linker zool! Ik was gelukkig zo slim om waterschoenen mee te nemen voor als we misschien het strand op gingen na de klim. Die zijn natuurlijk een stuk minder betrouwbaar op de rotsen en bergaf was veel gevaarlijker dan bergop. Ik was op de helft van de gevaarlijke klim en moest verder met deze waterschoentjes, ach ik was al blij dat ik niet op blote voeten verder moest. Eenmaal weer beneden gingen we naar het strand en hebben wat gegeten en gekaart op het strand.


JC heeft ons meegenomen op duikexcursie, leuk dat je baas dat doet en zo krijg je ook een leuke band. We hebben een aantal leuke vissen gezien, een murene en een nudibranch. Hopelijk gaan we binnenkort nog een keer duiken, de onderwaterwereld is en blijft fascinerend. Tevens kon ik mijn nieuwe duikbril uittesten, wat goed ging behalve dat ik de band wat strak had vastgezet. Toen ik vijftien meter diep was ging mijn bril echter heel erg drukken op mijn hoofd en heb ik nu daardoor een rode vlek in mijn oogwit, althans… ik heb het vermoeden dat het daardoor komt. Gelukkig kan het geen kwaad heb ik gelezen, maar ik schrok wel even toen iemand zaterdagavond zei dat er bloed in mijn oogbal zat. Het is net als een blauwe plek, alleen dan in je oog.


Wij hebben met de school ook de botanische tuin bezocht. Op een van de laatste dagen werden wij uitgenodigd mee te gaan met één van de klassen. Als ons iets werd aangeboden op de school was het altijd moeilijk om dit af te wijzen, het was alsof je een keus kreeg maar die uiteindelijk niet had. Ze stonden erop om alles aan ons te laten zien.


Ik wil ook een dankwoord schrijven aan de illegale taxi hier, die rondrijdt in een oude Toyota Crown met zes stoelen. Deze taxi’s rijden ongeveer dezelfde ritten als de bus alleen dan sneller en voor dezelfde prijs. Als je bij de bushalte staat te wachten kan je wel eens geluk hebben dat er eentje langskomt en dan hoef je alleen te knikken en dan stoppen ze voor je. Meestal met hun raam open en schreeuwen ze: “Grand Baieeee, Grand Baieeee???¨
Als ik terug in NL ben moeten jullie maar vragen naar hoe dat klinkt, ik kan het inmiddels goed nadoen volgens velen hier. Ook de Creoolse scheldwoorden begin ik onder de knie te krijgen, niet dat ik er trots op ben maar het is wel handig om ze te kennen.


Ik was van plan een lijstje te maken met wat ik mis en wat ik absoluut niet mis, maar ik schrijf het wel even uit. Ik mis bijvoorbeeld Nederlandse lekkernijen als kibbeling en kroketten. Ook mis ik het koude weer, maar als ik terug ben zal ik warme weer wel missen denk ik. Het is zo heet dat je af en toe gewoon niet kan functioneren, ik begrijp nu wel waarom alle Mauritiërs zeggen dat alle Mauritiërs lui zijn. Dit komt natuurlijk door het weer; het is hier zo vochtig en heet dat je constant je de krampen zweet en daardoor raakt afgeleid. Ik mis natuurlijk ook het thuis zijn met mijn ouders, het simpele leven in Nederland waar alles zo makkelijk en duidelijk in elkaar zit en een koud Belgisch biertje. Leffe Blond kan je hier wel kopen maar kost 12,50 per zes, dat gaat mij iets te ver. Ik mis de kookkunsten van mijn ouders, mijn kat, de badkuip en mijn eigen bed.


Wat mis ik dan weer niet: ik denk de ellendige regenbuien waardoor je heen moet fietsen. Misschien dat ik hier later nog wat aan toe voeg. Vast wel.

Oh, ik ben inmiddels acht kilo afgevallen. Ik kwam hier aan en toen woog ik 80 à 81kg, nu weeg ik ca. 72,5kg.