Aankomst en eerste dagen.
Door: Daan
Blijf op de hoogte en volg Daan
16 September 2016 | Mauritius, Mauritius
Woensdag vertrokken Carola & ik naar Mauritius, waar wij aan de slag gaan met onze stage voor ca. vijf maanden. Het wachten was spannend en de voorbereiding kostte wat tijd maar inmiddels zijn we veilig op Mauritius. De vlucht vond ik vrij oncomfortabel en slapeloos, helaas want meestal lukt het mij wel om te slapen in het vliegtuig. Toen wij aankwamen stond er een mevrouw bij de gate met een blaadje met daarop een aantal namen, waaronder die van ons. Zij gaf helaas aan dat ze niet zeker wist of onze bagage was aangekomen en dat het mogelijk is dat het nog steeds op Londen ligt. Balen zeg, een leuk welkomscadeau en dat nota bene op mijn verjaardag, want onze koffer bleek daadwerkelijk niet op de band liggen. Toen hebben we een heel gesprek met de servicebalie gehad die ons verteld heeft dat ze misschien de eerst volgende vlucht wel zouden komen. Deze vlucht zal zaterdagochtend aankomen. Ter compensatie kregen wij 50EU p.p.
We werden opgehaald door Kevin, de binnenkort zwager van onze huisbaas en hij zou ons naar ons huisje brengen. Een ritje dwars door het binnenland waar wat hoogland en suikerriet te zien was. Hij liet ons onderweg nog een nieuw simkaartje kopen voor de communicatie met de inwoners van Mauritius (waaronder onze opdrachtgever & stagebemiddelaar). Ook gingen we wat boodschappen halen en voor mij natuurlijk een paar onderbroeken en sokken. Mijn moeder was zo slim om mij over te halen een polo, korte broek, trui en ondergoed in mijn handbagage te stoppen dus ik had daarmee nog een kleine meevaller. Helaas blijken de onderbroeken die ik heb gekocht (large) een beetje aan de kleine kant te zijn. Blijkbaar hebben ze hier niet zulke dikke billen als de mijne, of noemen zie die gewoon XXL. Ik had ze even uit het pakje moeten halen om te checken, maar het ging allemaal zo snel dat ik daar niet aan heb gedacht.
Aangekomen bij het huisje stelde hij ons voor aan zijn vrouw, een politieagente. Dat geeft wel een veilig gevoel in zo'n onbekend land. Zij gaf al aan dat als er wat aan de hand was we altijd welkom waren. Het huisje zelf blijkt veel leuker dan op de foto's en het is ook erg netjes. Vrijwel alles dat we nodig hebben is er: wasmachine en strijkbout inbegrepen, niet onbelangrijk!
We hebben die avond wat gekookt en TV gekeken, daarna vroeg naar bed gegaan want we waren moe en moesten vroeg op want we gingen onze opdrachtgever ontmoeten.
In de ochtend werden we opgehaald door onze stagebemiddelaar Ralco, hij is Nederlander en de communicatie verloopt daardoor heel goed. Hij gaf aan dat hij al eerder heeft meegemaakt dat bagage niet was aangekomen van studenten, uiteindelijk kwam de bagage mee met de eerst volgende vlucht vanaf Londen naar Mauritius. Dit zou voor ons betekenen dat het zaterdag ochtend zou moeten zijn. Na nader communicatie met Air Mauritius gaven ze aan dat zij ook verwachten dat het zaterdag aan zal komen. Wij hopen dus heel erg morgen onze bagage te ontvangen. Echter weten ze niet waar de koffers nu zijn...
Eenmaal aangekomen bij de opdrachtgever 'JC' zijn wij gaan praten over de stage, planning, zijn verwachtingen en alle opdrachten. Ook heeft hij natuurlijk over zichzelf verteld. Hij is een fransoos en komt oorspronkelijk uit Parijs, hij heeft voorheen ook in Londen gewoond en woont nu al dik negen jaar in Mauritius. Hij heeft een financiële achtergrond en heeft voor verschillende bedrijven gewerkt. Nu doet hij werk voor een non profit organisatie waar wij voor gaan werken. Hij is zeer spraakzaam en vriendelijk, hij heeft tevens een bijzondere humor maar dat is wel grappig, misschien is dat nog grappiger door het feit dat hij een leuk Frans accent heeft. Ralco heeft ons daar toen achtergelaten om ons aan de slag te laten gaan met verdere besprekingen. JC heeft ons daarna meegenomen om te lunchen en nog wat dingen te bespreken met medewerkers van de organisatie. In de avond heeft hij ons afgezet bij een shopping center (erg modern) waar een food event was. Deze was kleinschalig met wat muziek, maar er was veel te krijgen. Van JC kregen wij de opdracht om te kijken wat voor soort mensen er komen, wat voor voedsel zij eten en foto's te maken om dit te gebruiken in ons onderzoek. Wij moeten onder andere kijken waar het bij de voeding fout gaat en hoe het komt dat de prevalentie van diabetes type twee zo erg groeit onder de gehele bevolking. Ook hebben we natuurlijk zelf geproefd wat er te vinden was, voornamelijk rijst/noodles met vlees en groenten op Mauritiaanse stijl: wat dus Creools, Indiaas of bijvoorbeeld Chinees kan zijn.
Toen we terug gingen deden we dat middels een taxi. We gaven ons adres, wat in Mauritius je stad plus buurt is, of weten wij veel hoe dat hier gaat. Het is in ieder geval supervaag en dat bleek maar weer, want na het noemen van deze informatie vroeg hij op een kruispunt waar die heen moest want dit was de ´plek'. Toen heb ik Kevin maar gebeld die aan de telefoon heeft verteld aan de taxichauffeur waar wij wonen. Toen wij na het afzetten vroegen hoe hij deze straat/huisje noemde zei hij dat hij dat niet wist. Haha, wat!?
Het weekend zal waarschijnlijk bestaan uit wachten op onze bagage en misschien wat verkenning van de buurt. Daar zijn we nog niet aan toe gekomen maar geen haast, alles op zijn tijd. Het weer is aangenaam en de mensen vriendelijk, het voedsel ziet er goed uit en de supermarkten zijn exacte kopieën van de gigantische Carrefours in Frankrijk en België. Ze hebben vrijwel alles, bijvoorbeeld: Becel, parmaham/kaas en verschillende soorten Franse en Nederlandse kazen.
Ik had het nu wat te druk om foto's te maken en ben hier nog niet aan toegekomen, maar binnenkort zal er ongetwijfeld wat geüpload worden.
We werden opgehaald door Kevin, de binnenkort zwager van onze huisbaas en hij zou ons naar ons huisje brengen. Een ritje dwars door het binnenland waar wat hoogland en suikerriet te zien was. Hij liet ons onderweg nog een nieuw simkaartje kopen voor de communicatie met de inwoners van Mauritius (waaronder onze opdrachtgever & stagebemiddelaar). Ook gingen we wat boodschappen halen en voor mij natuurlijk een paar onderbroeken en sokken. Mijn moeder was zo slim om mij over te halen een polo, korte broek, trui en ondergoed in mijn handbagage te stoppen dus ik had daarmee nog een kleine meevaller. Helaas blijken de onderbroeken die ik heb gekocht (large) een beetje aan de kleine kant te zijn. Blijkbaar hebben ze hier niet zulke dikke billen als de mijne, of noemen zie die gewoon XXL. Ik had ze even uit het pakje moeten halen om te checken, maar het ging allemaal zo snel dat ik daar niet aan heb gedacht.
Aangekomen bij het huisje stelde hij ons voor aan zijn vrouw, een politieagente. Dat geeft wel een veilig gevoel in zo'n onbekend land. Zij gaf al aan dat als er wat aan de hand was we altijd welkom waren. Het huisje zelf blijkt veel leuker dan op de foto's en het is ook erg netjes. Vrijwel alles dat we nodig hebben is er: wasmachine en strijkbout inbegrepen, niet onbelangrijk!
We hebben die avond wat gekookt en TV gekeken, daarna vroeg naar bed gegaan want we waren moe en moesten vroeg op want we gingen onze opdrachtgever ontmoeten.
In de ochtend werden we opgehaald door onze stagebemiddelaar Ralco, hij is Nederlander en de communicatie verloopt daardoor heel goed. Hij gaf aan dat hij al eerder heeft meegemaakt dat bagage niet was aangekomen van studenten, uiteindelijk kwam de bagage mee met de eerst volgende vlucht vanaf Londen naar Mauritius. Dit zou voor ons betekenen dat het zaterdag ochtend zou moeten zijn. Na nader communicatie met Air Mauritius gaven ze aan dat zij ook verwachten dat het zaterdag aan zal komen. Wij hopen dus heel erg morgen onze bagage te ontvangen. Echter weten ze niet waar de koffers nu zijn...
Eenmaal aangekomen bij de opdrachtgever 'JC' zijn wij gaan praten over de stage, planning, zijn verwachtingen en alle opdrachten. Ook heeft hij natuurlijk over zichzelf verteld. Hij is een fransoos en komt oorspronkelijk uit Parijs, hij heeft voorheen ook in Londen gewoond en woont nu al dik negen jaar in Mauritius. Hij heeft een financiële achtergrond en heeft voor verschillende bedrijven gewerkt. Nu doet hij werk voor een non profit organisatie waar wij voor gaan werken. Hij is zeer spraakzaam en vriendelijk, hij heeft tevens een bijzondere humor maar dat is wel grappig, misschien is dat nog grappiger door het feit dat hij een leuk Frans accent heeft. Ralco heeft ons daar toen achtergelaten om ons aan de slag te laten gaan met verdere besprekingen. JC heeft ons daarna meegenomen om te lunchen en nog wat dingen te bespreken met medewerkers van de organisatie. In de avond heeft hij ons afgezet bij een shopping center (erg modern) waar een food event was. Deze was kleinschalig met wat muziek, maar er was veel te krijgen. Van JC kregen wij de opdracht om te kijken wat voor soort mensen er komen, wat voor voedsel zij eten en foto's te maken om dit te gebruiken in ons onderzoek. Wij moeten onder andere kijken waar het bij de voeding fout gaat en hoe het komt dat de prevalentie van diabetes type twee zo erg groeit onder de gehele bevolking. Ook hebben we natuurlijk zelf geproefd wat er te vinden was, voornamelijk rijst/noodles met vlees en groenten op Mauritiaanse stijl: wat dus Creools, Indiaas of bijvoorbeeld Chinees kan zijn.
Toen we terug gingen deden we dat middels een taxi. We gaven ons adres, wat in Mauritius je stad plus buurt is, of weten wij veel hoe dat hier gaat. Het is in ieder geval supervaag en dat bleek maar weer, want na het noemen van deze informatie vroeg hij op een kruispunt waar die heen moest want dit was de ´plek'. Toen heb ik Kevin maar gebeld die aan de telefoon heeft verteld aan de taxichauffeur waar wij wonen. Toen wij na het afzetten vroegen hoe hij deze straat/huisje noemde zei hij dat hij dat niet wist. Haha, wat!?
Het weekend zal waarschijnlijk bestaan uit wachten op onze bagage en misschien wat verkenning van de buurt. Daar zijn we nog niet aan toe gekomen maar geen haast, alles op zijn tijd. Het weer is aangenaam en de mensen vriendelijk, het voedsel ziet er goed uit en de supermarkten zijn exacte kopieën van de gigantische Carrefours in Frankrijk en België. Ze hebben vrijwel alles, bijvoorbeeld: Becel, parmaham/kaas en verschillende soorten Franse en Nederlandse kazen.
Ik had het nu wat te druk om foto's te maken en ben hier nog niet aan toegekomen, maar binnenkort zal er ongetwijfeld wat geüpload worden.
-
16 September 2016 - 20:31
Marjolein Baauw:
Hallo Carola en Daan
Goed te lezen dat jullie veilig gearriveerd zijn! En je kleren komen vast wel weer terecht!
Een hele mooie tijd op Mauritius gewenst (en nog proficiat!)
Marjolein -
16 September 2016 - 20:37
John:
Even tijd om te acclimatiseren haha -
16 September 2016 - 20:44
Hans Van De Pol:
Ha Daan! Goed wat van je te horen, zeker dat het goed gaat. Je klinkt in ieder geval helemaal niet in paniek. Zo'n koffer komt altijd wel tevoorschijn. En anders ga je maar in de lokale klederdracht rondlopen. Vergeet dan niet te melden dat je XXL hebt?
Have fun! -
17 September 2016 - 16:41
Opa En Oma:
Hallo daar en Carol,
Wij hebben het eerste verslag gelezen -
17 September 2016 - 16:45
Opa En Oma:
Hallo daar,
Een leuk eerste verslag -
17 September 2016 - 22:38
Nicky:
Hoi Daan,
Leuk om mee te lezen! Het begint al lekker avontuurlijk zo zonder koffer ;)
Veel plezier, het zal vast erg mooi zijn daar.
Liefs, Nicky -
25 September 2016 - 22:02
Johan:
Ha Daan, Het wordt nu wel tijd voor een tweede verslag. Het leven op....., de eerste weken stage....., etc. Succes daar en we horen het wel. Groetjes Johan -
01 Oktober 2016 - 12:29
Inger:
Ook wij wachten vol spanning op het vervolg :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
